Georgia najwieksze FRPG

Redgar

zimne kamienne ściany otacza całun ciemności... Teraz gdy w tym labiryncie nie ma swiatła jest tu dużo mniej przyjemnie...

Włóczykij

Rozgląda się, ale czy można to nazwać rozglądaniem? Przecież i tak nic nie widzi. Ciemność. A zmęczenie tylko pogarszało sytuację.
- Kiedy ja ostatnio spałem? - zastanawiał się.

Imramendell

<Elf zdenerwował sie widząc ślepy korytarz> Cholera jasna, co jest nie tak? Jakieś propozycje? <Imra wytęża wzrok, moze dostrzerze coś czego ludzie niedojrzeli...>

Varth

<podchodzi do ściany i zaczyna ją opukiwać> Może to tylko zmyłka. Może coś jest za tą ścianą <opukuje dalej i słucha uwaznie>

Redgar

Za ścianą nic nie ma lita ściana z cegieł...
Tak imra widzisz dokładnie koniec korytaża i troszke dalej jest ciemny korytaż z którego tu przybyiście...Varth doszedleś do wniosku że ta sciana mogła by być solidniejsza gdyby była z czystej stali...

Włóczykij

Nie myśl... działaj...
- Nie wiem jak wy, ale ja idę sprawdzić pozostałe tunele, nie zamierzam spędzić tu całej wieczności.
Dotyka ściany i wraca do rozwidlenia.

Redgar

Wróciłeś do rozwidlenia gdzie możesz iść prosto albo w prawo...

Włóczykij

Patrzy na napisy.
- Tym razem pomarzę.
Wybiera tunel z napisem marzenie.

Imramendell

Fakt nic tu po nas. <Elf westchnal gleboko> To jak? Od początku?

Włóczykij

Idąc tunelem coś mu przychodzi do głowy.
- Czyżby...?
Idzie dalej.

Redgar

taki sam pusty zaułek..

Varth

<Idzie wraz z towarzyszami> Szlag! To nie może się tak skończyć...

Włóczykij

Obmacuje ścianę, która zagrodziła mu drogę.
- Cholera, nie tego się spodziewałem.
Zastanawia się dalej.
- Elfie, czy ty coś widzisz?

Redgar

a TAK BTW Napisy wskazujące drogę (te na rozwidleniach) Tez znikneły

Włóczykij

Nie ma innego wyjścia, próbuje wrócić do wcześniejszego rozwidlenia.

A, nie wiedziałem, już się poprawiam, teraz będę podawał tylko kierunki. Nie zobaczę sobie kogo mi na drzewku przydzieliłeś